گفتگو با داوود اسلامی بازیگر تئاتر/ مربوط به سال 1388
داوود اسلامی یکی از پرکارترین و موفق ترین بازیگران این ده سال اخیر تئاتر هرمزگان است،او همیشه نقش های سنگینی را بر عهده می گیرد و همیشه بازی قابل قبولی را ارائه می دهد.این مصاحبه سال 1388 قبل از حضور گروه تئاتر تی تووک با نمایش "تنها سگ اولی می داند چرا پارس می کند مکبث" در جشنواره تئاتر فجر انجام شده است.
داوود چی شد که به سمت بازیگری کشیده شدی؟
سینما؛دیدن یک فیلم عاشقانه،بعد از دیدن فیلم با پسرخاله ام(حمید ملاحسینی)پیگیری کردیم و فهمیدیم که مکانی هست به اسم انجمن نمایش،در آنجا با آقای عطایی آشنا شدیم و شروع کردیم به یادگیری بازیگری.
اولین کاری که بازی کردید؟
نمایش نامه زینب نوشته مهدی عطایی البته بعد از گذراندن کلاس های بازیگری.
از تشکیل گروه تاتر تی تووک صحبت کنیم و اتفاقاتی که در این چند سال افتاد؟
سال 76 بود که من به واسطه حمید ملاحسینی با ابراهیم پشتکوهی آشنا شدم در آن زمان این دوستان علاقمند به ادبیات بودند و شعر می گفتند و من هم در جلسات به نوشته هایشان گوش می کردم،ابراهیم قبلا در دوران دبیرستان کار تاتر کرده بود.
یک شب خانه حمید ملاحسینی بودیم که یک طرح اولیه را با هم تکمیل کردیم که اسمش بود "برادرم قابیل" بعد از چند رو پشتکوهی امد و گفت که دیالوگ ها نمایش نامه را نوشته،البته این نمایش نامه هیچ وقت اجرا نشد اما پایه های گروه از همان شب چیده شد تا بعد که محمد سایبانی و محمد قلندری هم اضافه شدند و نمایش "لنج های بی بادبان" کار شد که گروه بعد از این کار کامل شده بود.
گروه شما با نمایش"وقتی ما بر می گردیم دو پای آویزان مانده است" در جشنواره فجر مطرح شد.در این مورد این اثربیشتر صحبت می کنید؟
شکل گیری به این صورت بود که ما از تکرار بی خلاقیت دریا و مشتا و دهل و زار در نمایش های بومی آن زمان خسته شده بودیم.ابراهیم گفت:بیاید ول کنیم دریا و لنج رو و بزنیم به کوه(اتفاقات این نمایش در کوه پایه های روستای ایسین می افتد) بعد از اینکه در جشنواره استانی و ناحیه ای اول شدیم به جشنواره فجر رفتیم .
روز اول اجرا داوران وسط کار بلند شدند و رفتند بیرون،ما فکر کردیم از کار خوششان نمی آید اما روز دوم اجرا تا آخر کار را دیدند و خیلی راضی بودند.
هیت داوران آن سال چه کسانی بودند؟
عزت اله انتظامی؛خسرو حکیم رابط؛مهدی هاشمی و دکتر علی رفیعی.
گروه تی تووک در سالهایی که فضای هنر و ادبیات در کشور بسیار بهتر شده بود و هنر مدرن در حال گسترش بود تصمیم می گیرد که تاتر سنتی و تکراری رایج هرمزگان را کنار بگذارد و نگاه تازه ای به تاتر داشته بشد که البته در این راه هم موفق بود اما بعضی مسائل باعث بروز مشکلاتی جدی برای این گروه شد نظر شما چیست در این خصوص؟
بله کاملا درسته من معتقدم اگر داوران دران جشنواره کسانی غیر از این بزرگان بودند شاید هیچ وقت این اتفاقات و موفقیت ها تکرار نمی شد.
آن سال ها موج جدیدی از هنر و ادبیات در کشور در حال انتشار بود که گروه ما هم در هرمزگان بخشی از آن موج بود که می خواست نگاه تازه و زنده ای به تاتر داشته باشد.
بعد از موفقیت شما در جشنواره مشکلاتی برای کارهای بعدی شما بوجود آمد.نمایش "عالی و فاطی" در جشنواره ناحیه ای آبادان دچار مشکلاتی شد و نمایش "رنگ زدن ان خانه فراموش شده" هیچ وقت اجازه اجرا نگرفت،چرا؟
درجوامع پیشرفته وقتی تفکری با تو مخالف تو رو نقد میکند اما نمی گوید نه تو حق نداری کتاب بنویسی یا شعر بخوانی.اما در اینجا متاسفانه تفکری حاکم بود که نخواست ما جلوتر برویم یک مخالفت همراه با حسادت.
نمایش "تاریخ سرکوب "هم در حالی که قرار بود در جشنواره فجر به روی صحنه برود ناگهان از لیست خارج می شود؟
بله ما به عنوان اثر اول در جشنواره ناحیه ای بوشهر به جشنواره فجر را پیدا کردیم،بعد گفتند شما نیاید جشنواره؛مدتها بعد فهمیدیم که مطلبی در یک نشریه چاپ شده توسط یک از خدا بی خبر در مورد نمایش ما،نوشته بودند:هم آغوشی مرد و زن در تاتر هرمزگان.در حالی که در آن نمایش هیچ زنی نقش بازی نمی کرد متاسفانه ما چوب یک تفکر افراطی را خوردیم که تاتر را نمی فهمید و برای خود شیرینی شروع کرده بود به تخریب گروه ،بی عقلی یک شخص به راحتی زحمات شبانه روزی یک گروه را به باد داد.
نمایش "رساله گردش خون" هم در حالی که مجوز اجرای عموم گرفته بود لغو مجوز شد چرا؟
بله آن نمایش که نگاه زیبایی داشت به واقعه عاشورا که متاسفانه اجرا نشد.به ما گفتند شما مذهبی نیستید در واقع به ما توهین کردند،ما که هر سال در مراسم محرم عزادار هستیم و برای حضرت زینب اشک می ریزیم مذهبی نیستیم.متاسفانه ما ضربه های شدیدی از این تفکر بسته خوردیم.
به نظر من مسولین و کسانی که با آنها هستند و برای فرهنگ و هنر تصمیم می گیرند آشنایی به هنر مدرن و تاتر نو ندارند و نگاه هنرمندان را درک نمی کنند و متاسفانه باعث بروز این اتفاقات می شوند با من موافقی؟
من فقط امیدوارم بعد از این همه سال فضا بهتر بشود و هنرمندان با امنیت بیشتر آثارشان را تولید کنند.
چطوره درباره بازیگری صحبت کنیم؟ در این چند سال نقش هایی که بازی کردی خیلی با هم متفاوت بودند اما به خوبی آنها را بازی کردی چطور با نقش کنار می آیی؟
در دنیای بازیگری اگر غیر از این باشد که خیلی بد می شود. من همیشه دوست دارم نقش هایی را بازی کنم که با نقش های دیگر متفاوت باشد.به غیر از تمریناتی که بر روی صدا و بدن انجام می دهم سعی میکنم برای شخصیت مورد نظر یک حیوان را درنظر بگیرم و از رفتار ش تقلید کنم.
خب برای مکبث آخرین کاری که دارید تمرین می کنید چه حیوانی را انتخاب کرده اید؟
اسب.
این شیوه شما خیلی شباهت دارد به شیوه رضا کیانیان با این تفاوت که او میگوید بازیگر باید بایگانی در ذهن خود داشته باشد از آدم های دور و اطرافش که در موقع از آنها استفاده مناسب کند اما شما حرکات یک حیوان را در نظر میگیرید.شاید ارتباط داشته باشد به هنر رزمی که شما دنبال میکنید؟
(می خندد)بله شیوه کیانیان را خیلی از بازیگران استفاده می کنند.من به غیر از هنر تاتر به هنر رزمی هم از کودکی علاقمند بودم و خیلی هم به بازیگری کمک می کند.
چه رشته ای را کار می کنید؟
"جیت کن دو" زیر نظر استاد امینی که خیلی هم قبولش دارم اولین استادی که می بینم به غیر از تمرین خیلی توصیه می کند؛ شاگردانش رو به مطالعه.
گروه تی تووک بعد از سال ها و اگر دوباره مشکلی پیش نیاید با نمایش"تنها سگ اولی میداند که چرا پارس میکند مکبث" در جشنواره فجر به روی صحنه می رود در این مورد کمی توضیح بدهید؟
پشتکوهی طرحی را برای جشنواره ارسال میکند در بخش تجربه های نو که مورد قبول بازخوان ها قرار می گیرد و ما به صورت فشرده در حال تمرین هستیم و از مرحله بازبینی هم گذر کرده ایم که اگر خدا بخواهد در بهمن ما در تهران به روی صحنه می رود البته گروه علاقمند است که قبل از جشنواره در بندرعباس اجرای عموم داشته باشیم.
تلفیق شاهکار شکسپیر یعنی نمایش مکبث با موضوع زار را چگونه می بینی؟
برای من خیلی جذاب که مکبث سردار دلیر اسکاتلندی حالا شده یک بابا زار که وسوسه رسیده به قدرت بیشتر از مسیر خارجش می کند.باز یدر این نمایش مسولیت سنگینی است چون که ما از یک طرف باید شناخت کامل روی یکی از پیچیده ترین نمایش نامه های تاریخ داشته باشیم هم شناخت کافی از زار،دنیای شگفت انگیزی است تلفیق این دو باهم که قابلیت جهانی شدن را هم دارد.
فکر میکنی بتوانی از پس مکبث بر بیای؟
کار سختی است اما خیلی تلاش میکنم که یک بازی ارائه بدهم که تا مدت ها در ذهن تماشگر بماند از حالا به بعد می خواهم لایه های درونی مکبث را کشف کنم،فکر میکنم هنوز 70 درصد مکبث برای من ناشناخته است.
چندی پیش قرار بود یک فیلم کوتاه کار کنی؟
بله فیلم"سل"(نت موسیقی) که با مشکلات مالی روبرو شد.
تا حالا شده از دنیای تاتر خسته بشی؟
بله بعضی اوقات با خودم که صحبت می کنم .البته همیشه عوامل خارج از تاتر باعث دلسردی من شدند.
خانواده راضی هستند شما تاتر کار می کنید؟چون تا دیر وقت تمرین هستی و شاید وقتی به خانه می روی دخترت حنا خواب باشه و نتوانی زیاد برای خانواده وقت بگذاری؟
خیلی زیاد از خانواده ممنون هستم که من را تحمل میکنم امیدوارم یه روزی جبران کنم.
یکی از بهترین تاتری هایی که تا حالا دیدی؟
عروسی خون نوشته لورکا نویسنده اسپانیایی به کارگردانی دکتر علی رفیعی.
بازیگر مورد علاقه؟
رضا کیانیان هم خودش خیلی به من کمک کرده هم کتاب هاش و نوشته های دیگرش.
کدام یک از نقش هایی که بازی کردی خیلی اذیتت کرده تا باهاش ارتباط برقرار کنی؟
همه نقش در آغاز اذیت می کنند بعد کم کم رام می شوند برای نقش عالی در نمایش عالی و فاطی خیلی زحمت کشیدم .
به غیر از تاتر هنر دیگری هم به صورت جدی دنبال میکنید؟
من ساز عود را دوست دارم و کمی هم بلدم بنوازم اما در کل به دلیل اینکه بازیگرم نگاهی کلی به همه هنرها داشته باشم.
فکر میکنم تو این مصاحبه بهتره صحبتی از کمبود سالن و نبود آموزش و بودجه صحبت نکنیم موافقی؟
آره خیلی گفته شده و من هم چیزی نمی گم.
در آخر اگر صحبتی دارید؟
همه خوب و راحت بخوابند که سایه آسمان بالای سر من است.
مصاحبه با رضا غریب زاده بازیگر هرمزگانی
رضا غریب زاده از آن دسته هنرمندانی است که خیلی ها در هرمزگان او را می شناسند؛او همه هنرها را در خود دارد،از هنر تعزیه خوانی تا عکاسی از ترانه سرایی تا نواختن ساز فلوت.این هنرمند پر جنب و جوش همیشه در حال فعالیت است.
از خصوصیات مثبت رضا غریب زاده یکی هم این است که به خوبی با دیگران رابطه برقرار می کند و با استعداد ذاتی خوبی که دارد تا به حال توانسته است با بیشتر گروه های تاتری استان همکاری کند.
این مصاحبه به بهانه حضور این هنرمند در جشنواره هنرهای نمایشی آتاکالاری هند انجام شده است.مصاحبه را در زیر بخوانید.
هنر رضا غریب زاده چیست؟
خیلی سخت جواب دادن به این سوال(می خندد) من در خانواده ای بزرگ شدم که پدرم شعر می گفت و علاقمند به آثار چارلی چابلین و البته نگاه سیاسی خودش را داشت،من تک پسر خانواده بودم که وقتی پدر از دنیا رفت،احساس کردم باید یکسری کارها انجام بدهم و بعد از مدتی فهمیدم که باید تاتر کار کنم و ترانه بگویم.
من معتقدم هر انسانی که احساس می کند می تواند کار مثبتی انجام دهید باید پیگیر باشد و نیازهایش را دنبال کند.
رضا تو بازیگر هستی،عکاسی می کنی،ترانه می گویی،فیلمبرداری می کنی و گیتار و فلوت هم می نوازی،به غیر از این ها که من گفتم دیگه چه کاری انجام می دهی؟
(بازهم می خندد)نه دیگه فقط همین.
چرا تمرکز نمی کنی روی یکی از این هنرها؟آیا احساس می کنی استان ضعف نیرو دارد و تو باید بعضی شکاف های را پر کنی آن هم به تنهایی؟
نه به این شکل نیست و من فکر نمی کنم که ما کمبود نیرو و هنرمند داشته بباشیم،من نمی خواهم چیزی در دلم بماند به همین دلیل همه کارهایی را که علاقه دارم را انجام می دهم.من در کودکی به دلیل فقر مالی خیلی کارهایی را که دوست داشتم انجام بدهم را نتوانستم انجام دهم.
تو فکر می کنی این همه جنب و جوش در حال حاضر پاسخی است به سرکوب های دوران کودکی؟
تا مدتی بله واقعا پاسخی بود به سرکوب ها و کمبودها دوران کودکی اما در حال حاضر احساس می کنم تخلیه شده ام.
در رشته خودت یعنی بازیگری در استان بسیار پیشرفت کرده ای آیا قصد نداری تمرکزت را بیشتر کنی تا موفقیت هایت از سقف استان بالاتر برود؟
هنر اصلی من بازیگری است،من برنامه هایی برای آینده دارم،درسال 1389 برنامه ریزی کردم و با خودم قرار گذاشتم که هر چه کتاب در مورد بازیگری و کارگردانی وجود دارد را مطالعه کنم و در این سال من دو کار حرفه ای رابه پایان رساندم،برای سال 1390 هم برنامه هایی دارم.
شما چند سالی است که با هنرمندان معلول استان تاتر کار می کنید؟کمی بیشتر از این گروه برای ما توضیح دهید؟
این عزیزان انسان های سخت کوشی هستند که نیاز به هنر را به خوبی درک کرده اند،روز اولی که من با این دوستان آشنا شدم متوجه شدم که دوست ندارند با دلسوزی با آنها برخورد شود و می خواهند مثل دیگر هنرمندان به صورت کاملا جدی و حرفه ای با آنها کار شود این هنرمندان به شدت علاقمند به مطالعه هستند و در این چند سال کارهای ارزشمندی را در سراسر ایران در جشنواره های مختلف اجرا کرده اند.
شما قرار است در آینده باز هم با این عزیزان همکاری داشته باشی؟
بله مدت دو ماهی است که یک نمایش را شروع کرده ایم با نام "بهار سرخ آبی" برداشت آزاد خودم است از داستان های شاهنامه که این نمایش بر پایه حرکت است که با توجه به فیزیک بدنی این هنرمندان کمی کار سخت می شود اما ما در آغاز قرار گذاشتیم که این کار به بهترین شکل به پایان برسانیم.
گاهی دیده می شود که رضا غریب زاده در برنامه های طنز صدا و سیما که متاسفانه هیچ بار هنری ندارد بازی می کند،آیا به دلیل مشکلات مالی است که این پیشنهادات را قبول می کنی یا اینکه خودت واقعا علاقه داری؟
40 درصد به دلیل علاقه است و 60 درصد به دلیل مشکلات مالی،ما یک گروه هستیم که فقط سه نفر از این گروه شغل ثابت دارند و بقیه اعضا زندگی شان از این راه می گذرد و ما مجبوریم که گاهی اوقات یکسری کارها را انجام بدهیم.
برنامه های آینده رضا غریب زاده چیست؟
به غیر از آن کاری که توضیح دادم که در حال تمرین است،یک ایده در ذهن دارم در مورد شاهکار ویلیام شکسپیر نمایش نامه "اتللو" که قرار است با گروه کارگاه به روی صحنه برود و من دوست دارم خودم نقش اتللو را بازی کنم.
با آرزوی موفقیت برای شما اگر در پایان حرف خاصی است بفرمایید؟
یارب مددی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از چنگ ملامت
خاک ره آن یار سفر کرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت.(حافظ)
توضیح:عکس از مجید جمشیدی.صحنه ای از نمایشی که این هنرمندان در هند اجرا کردند.مصاحبه با مجید سرنی زاده را اینجا بخوانید.
مصاحبه با مجید سرنی زاده به بهانه حضور در فستیوال هند
مجید سرنی زاده متولد سال 1362 دارای مدرک کارشناسی ریاضیات از دانشگاه هرمزگان فعالیت تاتری خود را سال 1387 آغاز کرد، سرنی زاده تا سال 1380 به عنوان بازیگر در نمایش های "معراج"،"روایت مرد طبال"،"نذر" و چند اثر دیگر به روی صحنه رفت.
در سال 1381 با نمایش "منم000" در جشنواره کوتاه استان شرکت کرد و موفق به دریافت جایزه نویسندگی و کارگردانی شد،در واقع شروع کارگردانی مجید سرنی زاده از سال 1381 بود که از آن به بعد در کلاس های آموزشی بسیاری شرکت کرد،او در سال 1382 عضو مجمع تئاتر دانشجویان سراسر کشور شد و در سال بعد به عنوان دبیر کانون تاتر دانشگاه هرمزگان به فعالیت هایش ادامه داد در این سال مجید سرنی زاده به همراه اعضا گروه کارگاه اولین شماره نشریه تخصصی کارگاه را منتشر کردند.
در سال 1384 شمراه دوم نشریه تخصصی کارگاه منتشر شد و همزمان این هنرمند فعال هرمزگانی برای اولین بار به عنوان دبیر جشنواره منطقه جنوب تئاتر دانشگاهی ایران انتصاب شد در همین سال از سوی هنرمندان تاتر به عنوان ریس انجمن نمایش بندرعباس انتخاب شد.
در سال 1385 پس از کارگرداین نمایش زینب نوشته مهدی عطایی و اجرای عموم به مدت هشت شب برای گذراندن یک دوره دو هفته ای آموزش در کارگاهی زیر نظر آقای فابریس نیکوت شرکت کرد در همین سال در جشنوراه تاتر دانشجویی در نمایش ادیپ کار مشترکی از ایران و فرانسه در نقش کدخدا ایفا نقش کرد.
در سال های بعد او همچنان به عنوان بازیگر و کارگردان به فعالیت خود ادامه داد و پس از گذراندن دوران خدمت سربازی به عنوان بازیگر در نمایش "رویای خلیج فارس" سیروس کهوری نژاد به روی صحنه رفت و پس از آن به عنوان دبیر خانه شهریاران جوان انتخاب شد.
این مصاحبه به بهانه حضور این هنرمند در جشنواره هنرهای نمایشی آتاکالاری هند انجام شده است،گروه کارگاه با سه نمایش کوتاه در این جشنواره بین المللی حضور داشته که به غیر مجید سرنی زاده به عنوان بازیگر و کارگردان؛رضا غریب زاده هم به عنوان بازیگر در این اثر حضور داشته است.
این برای دومین بار است که یک گروه هنرهای نمایشی از هرمزگان به یک فستیوال بین المللی دعوت می شود،چگونه با این فستیوال آشنا شدید و کمی در موردش توضیح دهید؟
از طریق سایت جشنواره و پس از مطالعه فراخوان با آنها تماس گرفتیم و پس از ارائه فیلم کار در این فستیوال پذیرفته شدیم.
این جشنواره به دنبال ایده های منحصر به فرد و خاص بود و آثار در چند بخش مختلف نمایش داده می شد و در این دوره 12 روزه کلاس ها بسیار مفیدی برای شرکت کنندگان برگزار می شد.بخشی که ما پذیرفته شدیم،طراحی حرکت بود.
در خصوص نمایشی که اجرا کردید کمی توضیح دهید؟
نام این اثر،مقاومت،مهر،کاریزنو نام داشت که در سه اپیزود مستقل اما پشت سر هم برای تماشگران اجرا شد.
کاریزنو اثری 12 دقیقه ای بود که محوریت حرکت شناسی آن از آیین های مذهبی استخراج شده که در یک قالب هنری اجرا می شد.
مقاومت اثری هشت دقیقه ای بود که برگرفته از یک مراسم زار بود با این تفاوت که ما زار را نه به شکل موجود عجیب بلکه به عنوان یک موجودی شبیه خود انسان نشان دادیم که با بابا زار درگیری دارد،ما داستان های زیادی داریم که می گویند بادها هم تولید مثل می کنند .
چرا اسم مقاومت را انتخاب کردید؟
چون که بابازار سال ها مقاومت می کند و این مقاومت همیشه در زندگی او وجود دارد و اینکه انسان همیشه با یک نیمه شر خود درگیر است این قصه باد و بابا زار خیلی پیچیده است که ما هنوز نتوانستیم به شناخت کاملی از او دست پیدا کنیم.
در مورد اپیزود مهر که گویا متفاوت ترین اپیزود هم بوده و بیشتر مورد استقبال تماشگران قرار گرفته کمی توضیح بدهید؟
در اپیزود مهر ما سه نقاشی داریم که بر دیوار آویزان است،یکی از نقاشی ها مرد ماهیگیری است دیگری یک خورشید است و سومین نقاشی یک پری دریایی،این سه نقاشی ثابت بر دیوار بر حرکات بدن بازیگران و نور یک داستان عاشقاته ای را روایت می کردند.ما دراین قسمت از ترانه های هنرمند عزیز هرمزگانی مرحوم ابراهیم منصفی استفاده کردیم که این نوای عاشقانه ترانه ها به همراه حرکات ما باعث جذابیت خاصی شده بود که تماشگران از آن لذت می بردند.
نقاشی ها چه کسی کشیده بود؟
نقاشی های توسط خانم علیزاده و عظیمی از هنرمندان خوب هرمزگان کشیده شده بود که از آنها سپاسگذارم.
چه مدت برای خلق این اثر تمرین کردید؟
سه ماه فکر و ایده و طراحی کردیم و سه ماه هم تمرینات عملی انجام دادیم.
نظر اساتید و دیگر گروه ها نسبت به کار شما چگونه بود؟
آنها از دو چیز خیلی خوششان آمده بود یکی متفاوت بودن گروه به دلیل استفاده به جا از نقاشی برای روایت یک داستان و استفاده از آیین ها سنتی هرمزگان،در مورد اپیزود مهر خیلی بحث و گفتگو کردیم که یکی از بازیگران گروه هندی به ما می گفت:با توجه به این که بدن های حرفه ای ندارید اما حرکات خاص و نوینی ارائه می دهید.
هدف این فستیوال چه بود و مسئولین به دنبال چه بودند؟
مدیران جشنوراه به دنبال ارائه یک هنر نو و دیجیتالی بودند که با تلفیق دیگر هنرها انجام می شد،هنرهایی مثل سینما،رقص،موسیقی،تاتر و هنرهای مفهومی.
در کنار این فستیوال از کمپانی های بزرگ هنری هم دعوت شده بود یک بازار هم توسط این کمپانی ها برای دعوت از گروه ها برپا شده بود.
آیا کمپانی خاصی از اثر گروه کارگاه هرمزگان دعوت کرد؟
به طور مشخص یک کمپانی کره ای که مدیرش از کار ما خیلی خوشش آمده بود اطلاعاتی از گروه ما گرفت که قرار شد در آینده با هم همکاری داشته باشیم.
چه تفاوت هایی بود بین یک جشنواره که در هند برگزار می شد با یک جشنواره که در ایران و مخصوصا هرمزگان برگزار می شود؟
یکی اینکه معیار آنها برای انتخاب آثار با ما خیلی تفاوت دارد آنجا برای آثار یک آزادی خاصی وجود دارد و چیزی که برای آنها خیلی مهمتر از اجرا بود فکری است که پشت نمایش قرار دارد؛آنها از فکرها حمایت می کنند.
این فستیوال توسط بخش خصوصی و به کمک چند بنیاد فرهنگی و هنری برگزار می شد و این یازدهمین سال فستیوال بود در ضمن همه عوامل اجرایی در کار خودشان بسیار حرفه ای و علاقمند بودند و جالب که عنوان کنم،جدول برگزاری آثار و کلاس های آموزشی دوماه قبل از فستیوال برای ما ارسال شد و این نظم را شما به خوبی در مدت جشنواره احساس می کردید.
گروه تاتر کارگاه هرمزگان به عنوان تنها نماینده حاضر در این فستیوال از طرف نهادهای فرهنگی و هنری مورد حمایت قرار گرفت؟
هیچ حمایتی نشد و گروه با دست خالی راهی فستیوال شد،معاونت فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد به ما قول حمایت داد اما متاسفانه هیچ کمکی به ما نشد در حالی که ما 45 روز قبل از شروع فستیوال آنها را در جریان کار قرار دادیم،اما مسئولین فستیوال بعد از خوش آمد گویی،کمک هزینه ای را به گروه پرداخت کردند.
از این فستیوال که بگذریم و کمی در مورد دوران پر فراز و نشیب گروه تاتر کارگاه گفتگو کنیم،در حالی که شما در اویل دهه هشتاد جز پرکارترین گروه های تاتری بود اما بعد از مدتی نمایش های گروه به سرانجام نمی رسید،دلیل این مشکل را شما در چه می بینید؟
شاید دلیل اصلی مشکلات مالی و شخصی اعضا گروه بود که باعث شد گروه فعالیت هایش کمرنگ شود اما این به این معنی نیست که رابطه ما با تاتر قطع شده،گروه ما در این چند سال هم یکسری کارها انجام داد.
آیا برای مشخصی برای آینده دارید؟
در نظر داریم با یک برنامه ریزی مشخص و منسجم تر یک نمایش خوب و مناسب به روی صحنه ببریم که بزودی جزییات اش را مشخص می کنیم.
توضیح:در این عکس مجید سرنی زاده را در سمت راست می بینید،سمت چپی رضا غریب زاده بازیگر توانمند هرمزگانی است که به زودی مصاحبه با او هم منتشر می شود.