آیا هنوز اصلاحات زنده است؟
بله، اصلاحات زنده است. اما اصلاحات مثل هلو بپر تو گلو نیست. باید خشت روی خشت گذاشت و کار کرد. برای این کار هم تشکیلات و سازمان یک نیاز ضروری است.
الان که وضعیت فعالیت حزبی را میدانید؛ چه میتوان کرد؟
شما نگاه کنید، تشکیلات که فقط حزب نیست. مگر کار تشکیلاتی فقط کار حزبی است؟ در کنار کار حزبی فعالیت ان.جی.اوها، کارهای عامالمنفعه و نظایر آن نیز میتوانند بستری برای ایجاد سازمان و تشکیلات باشند. نگاه کنید به اخوانالمسلمین در مصر آنها همواره اصلاحطلب بودند. چه در زمان ناصر یا سادات و مبارک؛ صبر کردند و الان ثمرش را بردند. یا در ترکیه، زمان اوزال و اربکان یا همین آقای اردوغان. چقدر کار کردند؟ اصلاحات، کار فوقالعاده میبرد برادر من.
یعنی 70 سال دیگر؟
باید کار کرد، کار نکنیم 100 سال دیگر هم اتفاقی نمیافتد.
گفتگو خواندنی سعید حجاریان با روزنامه آرمان را پیشنهاد می کنم؛پس کلیک کنید.
پی یر خوزه که همه او را خوزه صدا می زدند و او اصلا از این اسم خوشش نمی
آمد، صبح زودتر از همیشه از خواب بیدار شد، جلوی آینه رفت و احساس کرد که
باید ریش هایش را بزند. همیشه فکر می کرد بخش سفید ریش ها که از زیر چانه
شروع میشود و تا زیر لب ادامه پیدا می کند توازنی با باقی ریش های سیاه
ندارد.
اول صورتش را با آب توی لگن شست . کف صابون درست کرد و تمام
صورتش را کف زد. مثل همیشه از زدن سبیل ها شروع کرد و رسید به زیر چانه .
جایی که همیشه زخم می شد را دوباره زخم کرد و حدودا بعد از شش الی هفت
دقیقه، اصلاح صورتش را تمام کرد. باید ساعت هفت به رخت خواب بر می گشت . به
همه دوستانش و حتی تعدادی از مردم شهر که تنها با آنها سلام و علیکی داشت
قول داده بود که صبح ساعت هفت توی رخت خواب می رود. کت و شلوار سفیدش را از
کمد بیرون آورد و پوشید . سه دقیقه به ساعت هفت مانده بود. توی تخت برگشت
و دراز کشید و چشمانش را بست . مطمئن بود راس ساعت هفت می میرد.
توضیح:چند روز پیش یک عکس از حسن بردال را در وبلاگ منتشر کردم و از دوستان خواستم که برایش یک داستان کوتاه بنویسند،چند داستان بسیار خوب و خواندنی ارسال شد اما این اثر شهاب مرا بیشتر جذب کرد.با تشکر از سه نقطه،ادریس،طاهره،میسکنک و حسن اکبرنژاد.
حسن بردال یکی از هنرمندان پیشرو 10 سال اخیر استان هرمزگان است،این عکس متعلق به او است،برخی از عکس های او به شدت قابلیت داستان شدن را دارد.
دوستان عزیز که به وبلاگ من می آیید،حالا نوبت شما است،برای این عکس یک داستان کوتاه بنویسید.جالب ترین داستان را در همین وبلاگ منتشر می کنم + یک کتاب مفید به عنوان کادو.
در ضمن یادآوری کنم که رسانه های کشوری به خصوص صدا و سیما به مسائل و مشکلات هرمزگان توجه ای ندارند،مثلا مدتی پیش باز هم بر اثر تصادف در جاده های میناب،استان هرمزگان 5 معلم جوان را از دست داد اما هیچ گونه پوشش خبری در این خصوص انجام نشد،اما مثلا اگر خدایی نکرده استاندار اردبیل در یک مسابقه فوتبال دوستانه دستش بشکند،همه سایت ها و نشریات و صدا و سیما به شکل گسترده ای پوشش می دهند.
در پایان ضمن تسلیت به خانواده های جعفری و اکبری که عزیزان خود را از دست دادند،برای آنها آرزوی صبوری دارم و امیدوارم که مشکلات جاده های این روستاها هر چه زودتر بر طرف شود که ما شاهد این اتفاق های ناگوار نباشیم.
علیرضا کوشک جلالی ـ کارگردان ایرانی مقیم آلمان ـ از اجرای نمایش «راه زنان» در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر خبر داد و در عین حال گفت: با وجود اینکه قرار است یک ماه دیگر به صحنه برویم، هنوز سالن تمرین نداریم.
این هنرمند تئاتر به خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: نمایشنامهی «راه زنان» را از نمایشنامه «راهزنان» نوشته فردریش شیلر بازخوانی و اقتباس کردهام که با همکاری گروه تئاتر «تیتووک» بندرعباس آن را از اواخر شهریور ماه در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر به صحنه میبریم.
او از همکاری بهروز غریب پور به عنوان طراح صحنه این نمایش خبر داد و افزود: قرار است برای اولینبار با یک سری بازیگر جوان این نمایش را به صحنه ببرم و به همین دلیل پروسه انتخاب بازیگرمان پروسهای طولانی شد چرا که بعد از برگزاری چند کارگاه آموزشی بازیگران را انتخاب کردم.
کوشک جلالی اضافه کرد: در کنار بازیگران جوانی که در این نمایش حضور دارند، محسن حسینی به عنوان بازیگری با سابقه به ایفای نقش میپردازد ضمن اینکه طراحی حرکت را هم انجام میدهد. علاوه بر این تعدادی از اعضای گروه تئاتر «تیتووک» نیز به ایفای نقش میپردازند و در کنار بازی، ساخت موسیقی را هم برعهده دارند.
این کارگردان که با همراهی ابراهیم پشتکوهی هنرمند تئاتر بندرعباس «راه زنان» را به طور مشترک کارگردانی میکند، درباره انتخاب این اثر نمایشی به ایسنا گفت: شیلر یکی از نویسندگان کلاسیک آلمان است که به شکسپیر آلمان مشهور است. او نمایشنامه راهزنان را در 19 سالگیاش نوشته که این اثر یکی از پراجراترین نمایشنامهها در آلمان است به طوری که بسیاری از کارگردانهای بزرگ این کشور با این متن دست و پنجه نرم کردهاند.
این کارگردان تئاتر خاطرنشان کرد: موضوع نمایشنامه درباره احساسات پاک بشری در کنار ناملایمات اجتماعی است. اینکه چگونه دو قطب عواطف عالی بشری در برخورد با بیعدالتیها و تزویر و ریا قرار میگیرند. در این نمایشنامه دو نسل را میبینیم که یکی سرکش و رو به جلو است و نسلی که با این آزادی خواهی متضاد است.
کارگردان نمایشهای «نورا» و «موسیو ابراهیم» درباره همکاریاش با گروه تئاتر «تیتووک» وکارگردانی مشترک این نمایش با ابراهیم پشت کوهی که سرپرست این گروه تئاتری است توضیح داد: از همان اولین سالی که به ایران آمدم ابراهیم را میشناسم نگرش و نوع نگاهش را دوست دارم و معتقدم فضایی که در این اثر به دنبال آن هستم با پتناسیل گروه آنها هماهنگ است. وقتی با آنها کار میکنم خود را هم سن آنها میبینم و فکر میکنم ترکیب تجربههای ما بتواند تجربهی جدیدی باشد.
کارگردان «خدای کشتار» به ایسنا گفت: همیشه خود را مانند جوانی میبینم که به دنبال تجربههای جدید است البته پشت این تجربه شناخت وجود دارد. اجرای نمایشنامه «راهزنان» تجربهای دشوار است به ویژه اینکه این اثر زبانی مشکل در حد شکسپیر دارد. اما فکر میکنم میتواند تجربهای هیجان انگیز شود.
او که این نمایش را با حدود 16 بازیگر به صحنه میبرد درباره شرایط تمرین این اثر نمایشی گفت: تمرینهایمان را در قالب گروهی آواره شروع کردهایم. بیشتر در مکانهای خصوصی تمرین میکنیم تا زمانی که شورای حمایت کارمان را تایید نکند به ما سالن نمیدهند واین وضعیت تلخ ما است. گروهی شش نفره از بندر بیخانمان هستند و خود ما هم چنین وضعیتی داریم.
این کارگردان تئاتر متذکر شد: با وجود همه سختیها تلاش میکنیم آرمانهایمان را از دست ندهیم و شرایط به اعتقاداتمان خدشهای وارد نکند حدود یک ماه دیگر باید در تالار اصلی اجرا برویم ولی هنوز سالن تمرین نداریم.
کوشک جلالی که سالهاست مقیم آلمان است ادامه داد: همان طور که کارکردن به عنوان یک کارگردان خارجی در آلمان دشوار است و حالا من به کرگردن تبدیل شدهام در این جا هم شرایط همینطور است من هم مثل دیگر کارگردانهای ایرانی هستم سرمان را پایین میاندازیم و کار خودمان را انجام میدهیم.
وی در پایان از انتشار دو کتاب که به زودی از سوی نشر افراز منتشر میشود خبرداد و گفت: مجموعه نمایشنامه «هنر خوب و قشنگه فقط یک کم درد داره» را منتشر میکنم که ترجمه و اقتباس از آثار کارل فالنتین است که سال 90 در قالب مجموعهای تلویزیونی کار کردم و از تلویزیون ایران پخش شد. علاوه بر این یک اثر پژوهشی درباره خود فالنتین دارم که با نام «دیوانگان متفکر» به زودی توسط همین انتشارات منتشر خواهد شد.
به گزارش ایسنا، نمایش «راه زنان» براساس ایده، دراماتورژی و ترجمه علیرضا کوشک جلالی و با کارگردانی مشترک کوشک جلالی و ابراهیم پشت کوهی از اواخر شهریور ماه در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر به صحنه خواهد رفت.