این چهار عکس این دو عکاس این دو کشور

این چهار عکس متعلق است به دو جوان هم سن و سال،اولی خانمی در ژاپن که برای برخی از عکس هایش بیش از 300 بار پریده است،در عکس های خلاق این خانم جوان ژاپنی،احساس شادی و جوانی و شور و نشاط و هر احساس خوبی که لازمه یک زندگی عادی انسانی است،دیده می شود.

اما دو عکس پایینی متعلق است به بهنام ذاکری،عکاس جوانی که من به تازگی با فتوبلاگش آشنا شده ام،بیشتر عکس هایش احساس تنهایی،غم،اسارت،افسردگی و هر احساس بدی را که یک انسان شکست خورده در برابر سختی های جامعه دارد را به ما نشان می دهد.

دیروز به صورت تصادفی با آثار این دو جوان هنرمند آشنا شدم،قصدم از این مطلب نگاه فنی نبود.فقط می خواستم یک مقایسه ای کرده باشم یک جوان ژاپنی را با یک جوان ایرانی.آیا برای رسیدن به زندگی بهتر تلاشی می کنیم؟ یا همچنان قرار است،بنالیم و بسوزیم و بسازیم؟

امشب ۱۵ تیر حقیقت العشق به صحنه می رود/عکس ها علی اصغر شعبانی

نوشته هادی دهقان پور(عکاس) در خصوص مطلب من

مدتی پیش مطلبی نوشتم در مورد یکی از عکس های خوب جشنواره عکس اردیبهشت که توسط هادی دهقان پور گرفته شده بود،حالا بعد از مدت ها این عکاس خلاق نوشته مرا خوانده است و پاسخی کوتاه برای آن نوشته است،البته آقای دهقان پور،فکر کرده است که این مطلب را آقای حسن بردال (عکاس و گرافیست هرمزگانی) نوشته است.این مطلب را در زیر بخوانید.

جناب بردال عزیز، امروز موفق به خواندن نقد زیبای‌تان شدم. خوشحالم از این‌که توانسته‌ام گوشه‌ای از دل‌مشغولی‌هایم را با هم‌میهنانم به اشتراک بگذارم و خوشحال‌تر از این‌که دوستانی همچون شما هستند که به عکس‌های دیگران احترام بگذارند و برای آن وقت صرف کنند و حوصله‌ی نقد آن‌را داشته باشند. این عکس به‌صورت پانوراما، از اتصال شش فریم عمودی تشکیل شده است. بر روی موضوع عکس، بالغ بر شش ماه فکر و بررسی و موقعیت‌یابی شده است. آن‌قدر منتظر ماندم تا در شهر کویری سبزوار، بارانی ببارد و زمین، آن‌طور که می‌خواهم بشود. امروز نقدتان را خواندم. دوباره انرژی گرفتم. پس از چند ماه رخوت، دوباره بلند شدم و فردا پروژه‌ی جدیدم را کلید خواهم زد. این عکس به‌زودی و در غالب یک فیلم کوتاه، عرضه خواهد شد. باشد که روزی از نزدیک شما را ببینم و دنیای عکاسی و تلخی‌ها و شیرینی‌هایش را برای هم وصف کنیم. باز هم ممنونم.

نظر علی اصغر شعبانی در مورد مطلب خواب خرگوشی فتوبلاگ ها

سلام بهروز جان.

واقعا حرفت درست و بجاست. البته نه تنها فتو بلاگ که حتا وبلاگ ها هم کم وبیش به این درد دچار شدن.

قسمت عمده اون هم مربوط بشه به فیس بوک و تاثیری که فیس بوک روی بچه ها گذاشته.

شاید اگر چند وقت دیگه بگذره بتونیم یک سالمرگ برای خیلی از فوتو بلاگ ها بگیریم.

 این تاثیر اینقدر زیاده که حتی دوستان فرصت سرکشی به وبلاگ ها رو هم ندارن. یا حتی مطلبی که مربوط به خودشونه  رو هم توی وبلاگ خودشون نزارن. نمونه اش نشست خبری عکس های خبری عبدالحسین رضوانی که حتی عبدالحسین روی فتوبلاگ خودش این خبر رو نذاشته بود. یا حتی نشست های خبری عکاسان که سری اول بررسی عکس های منصور وحدانی بود نیز هیچ پوشش خبری داده نشده بود(اگر اسم جلسه رو اشتباه گفتم ببخشید چون فقط از دوستان شنیدم که چرا این جلسه رو نیومدی؟).

در این شکی نیست که در فضای فیس بوک آدمهایی با خصوصیات مختلف را می توانیم پیدا کنیم. اما از این هم نباید بگذیم که ما در این فضا قسمتی از مخطبانمان را که مخاطبان کم اهمیتی نیستنند را از دست می دهیم .

اما بهروز جان من این را خواب نمی دانم. موج می دانم. موجی که الان راه افتاده و همه سوار بر آن هستند.

شاید الان دغدغه ها عوض شده.

تا چند وقت پیش اگه کسی عکس تقریبا خوبی می گرفت  میگفت:"این عکس خوراک وبلاگه" اما الان هر جا می ری هر کی می بیتت می گه: "یه عکس فیس بوکی ازم بگیر"

یادم می یاد بعد از فیلتر شدن وبلاگ مهدیسما مطلبی را به نقل از وبلاگ لاتیدان گذاشت به نام ما می مانیم. آیا واقعا ما مانده ایم؟

توضیح:این مطلب  توسط علی اصغر شعبانی (عکاس و گرافیست) برای من ایمیل شده است،که تصمیم گرفتم به عنوان یک پست در وبلاگ بگذارم.

خواب خرگوشی فتوبلاگ های هرمزگانی

اگر چه هنر عکاسی در این چند سال در هرمزگان بسیار خوب رشد کرده است،اما در سال 1390 فتوبلاگ های هرمزگانی خاموش شده اند و در خواب خرگوشی به سر می برند.این موضوع برای من همیشه سوال است،چرا فتوبلاگ های هرمزگانی فعال نیستند؟

"لور" یکی از قدیمی ترین فتوبلاگ های این استان است که متعلق است به حسن بردال،که متاسفانه مدتی است به روز نمی شود.

فتوبلاگ فعال غلامرضا رحیمیان از اسفند 1389 به روز نشده است،در حالی که قبل از این این صفحه جز فعالترین ها بود.

"مهدیسما" صفحه عبدالحسین رضوانی هم از موقعی که فیلتر شد،شادابی و اکتیو بودن را از دست داد.

"مردمک" فتوبلاگ محمد نفیسی هم به همین طور،در حالی که این عکاس فعال است اما صفحه مجازیش در خواب است.

منصور وحدانی عکاس خوش ذوق مینابی هم توجه ای به فتوبلاگش ندارد و این صفحه در BLOGSKY به امان خدا رها کرده است.

"فرادید" صفحه امیر مینابیان هم بی رمق تر از همیشه است و هر چند وقت یکبار به روز می شود که شده باشد.همین

حسام انصاریان هم به صفحه مجازیش دیگر توجه ای ندارد،اینجا را ببینید خودتان متوجه حرف من می شوید.

شاید خیلی از عکاسان جدید ندانند که صادق طاهری هم یک فتوبلاگ دارد.این صفحه از سال 1388 به روز نشده.

به گزارش خبر آنلاین

ابراهیم پشت کوهی کارگردان هرمزگانی دو نمایش خود را تیرماه در بندرعباس اجرای عمومی می‌کند.

به گزارش خبرآنلاین، «حقیقت العشق فی برهوت معرفت» که نمایش برگزیده نخستین جشنواره تئاتر عروسکی ضامن آهو بود، به همراه «تنها سگ اولی می‌داند چرا پارس می‌کند مکبث» یکی دیگر از آثار این کارگردان به شکل رپرتوار توسط گروه «تی توک» با حمایت اداره کل ارشاد هرمزگان به صحنه می‌رود.

پشت کوهی در «حقیقت العشق فی برهوت معرفت» از ابزار و بازیگر برای اجرای خود استفاده می‌کند و در این نمایش که اثری موزیکال و شاد است از نی به عنوان ابزاری نمایشی استفاده می‌شود.

او این متن را نیز بر اساس تصنیف‌ها و سرود‌ه‌هایی از ابراهیم منصفی خواننده قدیمی هرمزگان و برخی از سروده‌های خود نوشته و در آن برخی از اسطوره‌های هرمزگان نیز معرفی می‌شوند.

محمد سایبانی، سیما پورسالاری، رضا کولغانی، فریبا امیری، مسعود اولی بندری، مریم نحوی و بهروز عباسی دشتی به عنوان بازیگران و عروسک‌گردانان آن هستند.

دیگر اثری که از این گروه در این یک ماه آینده در فرهنگسرای طوبا به صحنه می‌برند، «تنها سگ اولی می‌داند چرا پارس می‌کند مکبث» به نویسندگی و کارگردانی پشت‌کوهی است. این اثر نگاهی متفاوت به نمایشنامه «مکبث» ویلیام شکسپیر دارد و با استفاده از موسیقی و شیوه اجرایی مراسم زار به صحنه می‌رود.

این نمایش در بیست و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به صحنه رفت و تابستان پارسال در کارگاه نمایش تئاتر شهر اجرای عمومی شد. داوود اسلامی، محمد سایبانی، فریبا امیری، مسعود اولی بندری، بهروز عباسی، مجید کشاورز، مریم حکمت و رضا کولغانی بازیگران این اجرا هستند.

گروه «تی تووک» با همین اثر به زودی در فستیوال تئاتر آوینیون فرانسه حضور پیدا می‌کند و این نمایش به مدت دو هفته در فرانسه اجرای عمومی خواهد داشت./منبع