بخت سیاه اهل هنر سبز می شود

شمس لنگرودی،کتابی منتشر کرده است با نام "روزی که برف سرخ ببارد" این شاعر در این پژوهش تلاش کرده است نگاهی داشته باشد به آثار شاعرانی که به "سبک هندی" شهر سروده اند،در این بین اما نام بک نفر بیشتر به چشم می خورد،که "صائب تبریزی" نام دارد.

ادوارد براون یکی از نخستین مورخان ایران می گوید:در شگفتم چگونه است در ایران با وجود شاعران بزرگی چون صائب تبریزی ایرانیان حافظ را بیش از همه دوست دارند.پایان نقل. البته درهمین کتابی که معرفی می کنم،شمس لنگرودی دلایل محبوبیت حافظ را بیان کرده است.

اما من به واسطه این کتاب با یکی از شاعران بزرگ ایران زمین آشنا شدم که از این بابت خوشحالم(خواندن این کتاب به دوستان توصیه می شود.نشر مرکز)،صائب تبریزی شعرهای بسیار عمیق و زیبایی دارد و جالب است که وقتی شعرهایش را می خوانم احساس می کنم شاعر زنده است و در همین عصر زندگی می کند.

در زیر چند تک بیت از شاهکارهای این بزرگ مرد ادبیات را می نویسم.

روزی که برف سرخ ببارد از آسمان/ بخت سیاه اهل هنر سبز می شود.

                                             ***

از ضعیفان می شود روشن چراغ سرکشان/ بال آتش از خس و خاشاک می آید برون.

                                            ***

از زهد خشک سرکشی نفس شد زیاد/آتش بلند از خس و خاشاک می شود.

                                           ***

بر مور مار جای نفس تنگ می شود/بردند بس که آدمیان آرزو به خاک.

                                          ***

اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی است/اشک کباب باعث طغیان آتش است.

                                         ***

هر که آمد در غم آباد جهان چون گردباد/ روزگاری خاک خورد آخر به هم پیچید رفت.