عزیزم پاکستان

نام کشور پاکستان است یعنی سرزمین پاک،و شعار ملی این کشور "ایمان،اتحاد،نظم" اما چقدر تناقض دارد این کشور دوست و همسایه،نه تنها سرزمین پاکی نیست و بسیاری از نا امنی های خاور میانه در این کشور طراحی می شود بلکه هیچ نشانی نه از نظم درآن است نه از اتحاد.

این کشور 172 میلیونی اولین کشور مسلمانی است که سلاح هسته ای در اختیار دارد و از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم است.

اما این روزها از زمین و زمان در حال تجربه های سختی است؛چندی پیش هواپیمای مسافربری در این کشور سقوط کرد و همه مسافران در گذشتند بعد از آن سیل های پی در پی موجب آواره شدن بیش از 15 میلیون انسان شده و کشته شدن 1600 نفر شده است،این تلفات که بر اثر بلایای طبیعی به وجود می آید یک طرف در گیری های قومی و مذهبی در شهرهای بزرگ پاکستان هم از سوی دیگر باعث شده است که این به یکی از نا آرام ترین کشورهای آسیایی تبدیل شود.

کودکان این کشور کی می خواهند خواب های رنگی ببیند؟ تا کی قرار است جهالت و تعصب افراطی انسان ها ادامه داشته باشد؟پاکستانی ها خود باید سرزمین پاکشان را بسازند و برای رشد و پیشرفتش تلاش کنند و با کنار گذاشتند این افراطی گری آینده کودکانشان را تضمین کنند.به قول اقبال لاهوری شاعر پاکستانی:

اى اسیر رنگ، پاک از رنگ شو      مؤمن خود، کافر افرنگ شو

 رشتهٔ سود و زیان در دست توست    اّبروى خاوران در دست توست

نکته:این مطلب در نشریه ندای جوان چاپ شده است،دوستان می توانند کمک های خود را به جمعیت هلال احمر تحویل دهند؛همین کم ها موثرند.