پیش از شروع بگم اگر تو وبلاگ من نقدی یا نظری نوشته میشه فقط در مورد آثار ارائه شده هنرمندان هرمزگانی است،خواهشمندم که اگر شخصی با شخص دیگری مشکل شخصی داره اینجا کامنت نگذاره.
مدتی در ایران هنر به سمت حاشیه و سیرک و سرگرمی هدایت میشود.بزرگترین نقاشی دنیا،بزرگترین فرش خاکی دنیا،و چیزهایی از این دست. (بگذریم از دنیا مخرب هنر سفارشی) انگیزه چیست؟هوس ثبت در کتاب گینس؟ سرگرم کردن هنرمندان؟یا فرار از واقعیت های فرهنگی استان؟در اینکه این برنامه مستقل و خود جوش توسط هنرمندان اجرا شود من شک دارم.شاید این گفته من موقع بهره برداری از فرش اثبات بشود، زمانی که کار اجرای فرش تمام شده و صدا و سیما،خبرگزاری ها و روزنامه های دولتی با اشتیاق زیاد با مدیران در حال مصاحبه هستند .آیا کار هنر ایجاد دنیای خیالی برای افکار عمومی است.یا نشان دادن واقعیت ها، ضعف ها،کمبودها جامعه با زبان هنر. این نمونه کارها آدم رو یاد تزئین سفره عقد می اندازد،همه چیز قشنگ و زیبا است ولی برای یک شب،کسی از دل داماد خبر ندارد.بزرگترین فرش خاکی دنیا هم ساخته میشود و تیتر اول روزنامه های صبح میشود،نام هرمزگان در کتاب گینس ثبت میشود مدیران لبخند زنان عکس میگیرن کلوز آپ.اما هنوز مردم هرمز فقیرن،هنوز بندرعباس تشنه است،هنوز هنرمندان سانسور میشوند،هر روز هنر از رسالت واقعی خودش دور تر میشودو ما بی تفاوت برای او دست تکان میدهیم.
نظر کوتاه کرامت بلالی در مورد جایزه گام اول.
هنوز...
شاید یکی از دلایل کنار کشیدن اداره ارشاد هرمزگان از این پروژه
ترس از فشار های ناشی از این دید گاه بوده است.
شاید من خبر ندارم که ارشاد کنار کشیده.ولی دوستان باید برن به سوی مستقل شدن و مستقل فکر کردن.درست که تمام فضاهای دولتی در دست دولت ولی هنرمندان نباید با کارهاشون به این معضل دامن بزنند.باید قدم برداشت برای استقلال هنر.قدمهایی هرچند لاکپشتی
سلام
یادمان باشد
اگرعقربیم
نیشمان درمان باشد قبل از آن که بکشد..
اگر منتقدیم
چنان نقد کنیم که بساز .. قبل از اینکه بسوزاند
خواستم برات نظر بگذارم موفق نشدم.با نظرت موافقم .وبلاک قشنگ و باحالی داری.خوش باشی.لینکی
سلام .سپاس عزیز بگذار بدانند که آنگونه که پی برده اند هالو تشریف نداریم که نداریم دلم برا دیدنت دنبال بال. بال بال ....