شالکه 04 یا شالکه 4 -4؟

امروز می خواهم در مورد موضوعی بنویسم که برای خودم بسیار جذاب است،حوصله اینکه تحلیل کنم چرا هفته کتاب در هرمزگان این قدر بی رمق برگزار شد را ندارم،حتی علاقه ای ندارم که شما را در لذت خواندن نمایش نامه چکاوک نوشته ژان آنوی شریک کنم یا با کلماتم به مخاطب های احتمالی م بگویم که بندرعباس پس از باران چقدر جای بهتری است.

علاقه دارم در مورد دست های "دومینیکو تدسکو"با شما حرف بزنم،او جوانی 33 ساله و مربی تیم فوتبال "شالکه 04 "است که دیشب به همه فوتبال دوستان جهان نشان داد که دستانش قوی تر از تقدیر است ،او و تیمش در نیمه اول 4 گل از دورتموند در زمین وست فالن دریافت کردند و گویا قرار بود تماشاگران آتیش باز دورتموندی شب باشکوهی رو جشن گرفته و   لبی تر کنند و  در این وضعیت چه کسانی خوشحال تر از کافه ها  و بارهای دورتموندی؟

بازی داشت به دقیقه شصت نزدیک می شد و ساق پای آبی پوشان شالکه از تحقیر خسته شده بود،فقط دستان تدسکو جوان بود که کنار نیمکت بالا و پایین می رفت شبیه بازیگری که کنترل اندامش را در صحنه ای احساسی و نیمه خشن از دست می دهد.شالکه گل می زند و داور در ویدیو چک (قانونی که فوتبال را از جذابیت می اندازد) گل را مردود اعلام می کند اما داور هم جلودار دومینکو  تدسکو ایتالیایی نیست او با تلاش و نه با ورد و خرافه تیمش را به جلو می کشد،بعد از گل اول شالکه ای ها به سرعت توپ را به وسط زمین می برند و این عمل دو بار دیگر هم تکرار می شود حالا نتیجه چهار بر سه به نفع دورتموند است و بازی در وقت های اضافی است،

دقیقه 93 روی ضربه کرنر دفاع جلو کشیده "نالدو" برزیلی با ضربه سر بازی را مساوی می کند و گزارشگر را وادار می کند که هفت بار اسمش را پشت سر هم تکرار کند.

بهشب عباسی