هنر، کالا ،هرمز

 نوشته :بهشب عباسی

فرش در دوران صفوی به بالاترین حد توجه توسط شاهان قرار می گیرد،به رسمیت شناختن فرش به عنوان کالایی برای تجارت دلیل این توجه است.

منبع:کتاب تاریخ و هنر فرش بافی در ایران.

احمد نادعلیان در خاطرات منتشر شده در سایت ش،به نکته ای اشاره می کند که بعد از ده سال به خوبی شاهد آن هستیم "من یقین دارم در آینده افراد بسیاری در جزیره هرمز می توانند در این مسیر درآمد داشته باشند." و در جایی دیگر می نویسد "به انجمن هنرهای تجسمی پیشنهاد می دهم که نام کارگاه هنر محیطی را تغییر داده و اسم آن را بگذاریم "جشنواره خلیج فارس" چون رسمیت بیشتری پیدا می کند و من بواسطه دوستان م قادرم از نظر خبری روی آن کار کنم"

این دو خاطره به خوبی خط فکری آثاری که در هرمز تولید می شوند را مشخص می کند،خاطره اول "اقتصاد" خاطره دوم "رسانه".

با همین تفکر است که یک کارگاه تخصصی هنر تبدیل می شود به موضوعی سیاسی برای رسمیت گرفتن از حاکمیت و فرش خاکی هرمز که در آن هنرمندان شناخته شده ای فعالیت داشتند آن قدر هلاک وضعیت رسانه ای می شوند که شبانه روز رویای ثبت آن را در کتاب عامه پسند "گینس"را در سر می پروراند.

در همان سال 1385 احمد نادعلیان به هنرمندان پیشنهاد می دهد با استفاده از خاک های هرمز بر روی ساحل نقاشی کنند و انگیزه خود را اعتراض به صدور بی رویه خاک عنوان می کند،اما بعد از مدتی وضعیت کامل تغییر می کند،طوری که دیگر کنترل آن از دست هنرمندان خارج می شود.تعریف ها از بین می رود و هنر جای خود را با کالا عوض می کند.

چند سال متوالی پهن شدن فرش خاکی.

فرش خاکی با طرح سیمرغ به مناسبت سی امین سال پیروزی انقلاب اسلامی

فرش کوچک خاکی در حمایت از مرده غزه فلسطین

فرش خاکی کوچک به مناسبت ترویج گردشگری

فرش خاکی با آرم صلیب سرخ و هلال احمر

نمایشگاه نقاشی در تهران و استفاده از خاک هرمز

تایپوگرافی علی افسرپور با خاک هرمز

فروش خاک هرمز در گالری خاصی در تهران

خاک هرمز در شیشه و فروش آن به مهمانان نوروزی

فرش خاکی و کارکرد سیاسی و نظامی

ساخت دو فیلم مرتبط با خاک هرمز و فرش خاکی به تهیه کنندگی احسان رسول اف

فرش خاکی با هدف صلح جهانی

سفره هفت سین با خاک هرمز